Terapia rodzinna – spotkania odbywają się raz na 2-3 tygodnie i trwają 1,5-2 godziny. Aby w rodzinie doszło do zmiany, potrzeba co najmniej kilku spotkań, jednak ich liczba uzależniona jest od postępów w terapii. Na pewno nie należy liczyć na efekty od razu po pierwszym spotkaniu. Najczęściej ma ono charakter organizacyjny, służy przede wszystkim rozeznaniu się specjalisty w sytuacji rodzinnej i wybraniu odpowiedniej metody terapeutycznej.

Terapia rodzinna to forma terapii psychologicznej, której celem jest rozwiązanie problemów i konfliktów w rodzinie oraz odbudowa więzi między jej członkami. Polega na odnalezieniu źródła kryzysu oraz sposobów na jego pokonanie, czemu służyć ma cykl spotkań, w których uczestniczą rodzice, dzieci i terapeuta prowadzący.

Najczęściej rodziny zgłaszają się na terapię w następujących przypadkach:

• kiedy jedno z rodziców przejawia problemy natury emocjonalnej, osobowościowej, które rzutują na pozostałych domowników powodując u nich psychiczne cierpienie. Może to być na przykład uzależnienie matki lub ojca od alkoholu, narkotyków, hazardu, zaburzenia osobowości, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, emocjami itd.;
• kiedy członkowie rodziny nie umieją się porozumieć nawet w prostych sprawach albo nie przejawiają w ogóle ochoty do wzajemnych kontaktów;
• kiedy napięte relacje między rodzicami, np. ciągłe kłótnie, źle odbijają się na dzieciach, przez co zaczynają one sprawiać problemy wychowawcze; kiedy rodzice podejrzewają, że coś złego dzieje się z dzieckiem, na przykład izoluje się od bliskich i kolegów, ma coraz gorsze oceny w szkole lub zachowuje się inaczej niż zwykle, np. jest bardziej skryte, małomówne;
• kiedy całą rodzinę dotyka kryzys życiowy (np. śmierć bliskiej osoby, poważna choroba, utrata pracy, konieczność nagłej zmiany otoczenia) i jej członkom trudno zaakceptować nową sytuację;
• kiedy do rodziców zaczynają dochodzić sygnały ze szkoły, że dziecko nie chce się uczyć, wagaruje, popada w konflikty z rówieśnikami, źle się zachowuje.